اگر به صفحه اول سایت اپل مراجعه کنید می بینید که با یک عکس از استیو جابز جایگزین شده و حتی گوگل نیز صفحه اول اش را به استیو جابز اختصاص داده است.
رسانه های دنیا دقایقی پیش (بامداد پنج شنبه به وقت ما – هنگام ارسال این نوشته) اعلام کردند که استیو جابز درگذشته است.
در اعلامیه مختصری که از سوی اپل منتشر شده است، آمده است:
اپل یک نابغه خلاق و رؤیایی را از دست داده است و دنیا دچار فقدان یک انسان شگفت انگیز شده است.
آنهایی از ما که بخت کافی برای شناخت و کار با استیو جابز را داشتند، یک دوست عزیز و مربی مشتاق را از دست داده اند.
استیو در شرکتی زندگی می کرد که فقط خود او می توانست، ایجادش کند و روح او برای همیشه در مؤسسه اپل خواهد بود.
در هنگام مرگ دوستان و خانواده جابز در کنارش بودند و او با آرامش درگذشت.
به عنوان یک وبلاگ نویس و یک مشتری محصولات اپل، درگذشت جابز در این ساعات بامداد غم زده ام کرده است.
اطلاع من از این خبر به واسطه یکی از محصولات اپل صورت گرفت: آی پد، تبلت پرتابل و فوق العاده ای که حتی در هنگام خواب در کنارم است و صبح، زمانی که زودتر از همیشه از خواب بیدار شدم و تصمیم گرفتم برای گذشت دقایق خبرها را مرور کنم، با ناباوری و در حالی که آرزو می کردم که خبر درست نباشد، خبر فوت جابز را در صدر اخباری دیدم که دقایقی پیش منتشر شده بود.
شما حتی اگر یک کاربر ایرانی محصولات اپل باشید و نتوانید از همه قابلیت های محصولات اپل استفاده کنید و حتی اگر کاربر هیچ محصول اپل نباشید، تأثیر جابز در زندگی تان نبایستی کم یا نامحسوس باشد.
آی فون و آی پد و آی پاد و مک و iOS و فروشگاه محصولات اپل، شیوه زندگی و نگرش را در این چند ساله تغییر داده اند. مدیریت و تأثیرات جابز بر اپل، نحوه سرگرم شدن، تعامل ما با کامپیوتر، خرید محصولات موسیقیایی و دسترسی ما را به اخبار تغییر داده است.
حتی اگر کاربر محصولات اپل نباشید، باز هم تأثیر جابز از طریق ایجاد حس رقابت و دادن ایده به شرکت های رقیب، باز هم در زندگی شما رخ می نماید. به راستی بدون آی پد، شاهد مطرح شدن چیزی به نام تبلت بودیم و این همه تبلت متنوع را در بازار مشاهده می کردیم؟
اما تأثیر جابز بر کسانی که در زندگی نامه او تعمق کرده اند و همواره سخنرانی های او را دنبال کرده اند، از این هم والاتر است.
من در این چند ساله ساعت های مدیدی سخنرانی های جابز را با دقت تماشا کرده ام و در حرکات و شیوه ارائه محتوای او دقت کرده ام، همیشه در خیال حتی ملبس به لباس های محبوب جابز، خود را در حال سخنرانی به سبک و سیاق او دیده ام و آرزو کرده ام که قدرت و مهارتی به مانند جابز، در برقراری ارتباط مؤثر حتی در نشست های کوچک داشته باشم.
از سوی دیگر، مداقه در زندگی و کار جابز ما را با تجلی عملی بسیاری از مفاهیم انتزاعی آشنا کرده است: خودباوری، پشتکار، شهامت، عشق به کار و ایده پردازی و شاید بهتر باشد بگویم رؤیاسازی.
بله! جابز یک رؤیاساز به تمام عیار بود، او که فرزند یک مهاجر سوری و مادری امریکایی بود، از همان ابتدا، زندگی ساده ای را در پیش رو نداشت. حتی مادر و پدر بیولوژیک اش، او را نخواستند و بزرگ کردن او را یک خانواده مهربان دیگر قبول کرد.
اما جابز به رغم این آغاز نه چندان خوب، افکار بزرگی در سر می پروراند.
نه! تصور نکنید که جابز هیچگاه در زندگی اش دچار تزلزل و سختی در مسیر راهش نشد، زمانی او به عرفان هندی علاقه مند شد، زمانی محترمانه عذرش را از اپل خواستند، در آغاز کار او باید در برابر ابرشرکت های آن زمان قد علم می کرد و خودی نشان می داد، در چند سال اخیر هم او در برابر یک بیماری دشوار با شهامت مقاومت کرد و تا آخرین ساعاتی که توانی در بدن داشت، کار را رها نکرد.
برق چشمان استیو، شوق نمایان در حرف هایش، نحوه گام برداشتن هایش در همایش ها و اعتماد به نفس فوق العاده و شیوه مدیریت موفق اش، را هیچگاه فراموش نخواهیم کرد.
آیا ما به مانند استیو می توانیم به ایده ها و آرزوهای ذهنی خود وفادار بمانیم؟ آیا رؤیاسازی، تخیل، ابتکار و مفهوم سازی در اعماق سلول های خاکستری مغز ما، هنوز مجالی برای خودنمایی دارند؟ یا اینکه ترس از جبر جغرافیایی و واهمه از دشواری عملی کردن ایده ها و ایده آل ها چنان دیوارهای بلندی و رسوخ ناپذیری هستند که حتی به ما اجازه فکر کردن به یک مبارزه جانانه در زندگی مان را نمی دهند.
همه تلاش ما باید این باشد که وقتی به انتهای کار نزدیک می شویم بتوانیم به مانند جابز با رضایت به پشت سر و مسیری که پیموده ایم نگاه کنیم و به جای دریغ و افسوس، به مانند آن ترانه زیبای فرانک سیناترا با خود بگوییم که من در زندگی راه و مسیر خود را رفته ام و علیرغم فراز و نشیب ها، مبارزه شخصی خود را کرده ام.
واکنش شخصیت های مهم به مرگ جابز:
باراک اوباما در بیانه ای در مورد درگذشت جابز نوشته است: “او با ساختن یکی از موفق ترین شرکت های جهان از پارکینگ خانه اش، روحیه خلاق آمریکایی را به نمایش گذاشت. او با شخصی کردن کامپیوترها و قرار دادن اینترنت در جیب ما، انقلاب اطلاعات را نه تنها قابل دسترسی بلکه شهودی و لذت بخش کرد…. استیو دوست داشت بگوید هر روز را طوری زندگی می کند که انگار آخرین روز زندگی اش است. به همین خاطر، او زندگی را دگرگون کرد، بعضی صنایع را از نو تعریف کرد، و به یکی از نادرترین دستاوردها در تاریخ بشر دست یافت: او شیوه دیدن جهان برای هر یک از ما را عوض کرد.”
“جهان یک انسان صاحب بینش را از دست داده است. و شاید هیچ تعریفی بالاتر از این نباشد که بخش بزرگی از جهان از طریق دستگاهی که او اختراع کرد از درگذشت او آگاه شد.”
بیل گیتس در بیانه ای نوشته است که او و جابز نخستین بار 30 سال پیش یکدیگر را ملاقات کردند و در بیش از نیمی از عمرشان با هم همکار و رقیب و دوست بوده اند. دنیا بندرت شخصی را شاهد بوده است که به مانند جابز بر او تأثیرگذار بوده باشد و این تأثیرات را نسل های متعددی حس خواهند کرد.
استیو بالمر، رئیس مایکروسافت هم با خانواده و اعضای اپل و همچنین همه اشخاصی که تأثیرات مثبت جابز را در زندگی شان حس کرده اند، ابراز همدردی کرده است.
لری پیج، یکی از بنیان گذاران گوگل هم نوشته است که جابز مرد بزرگی با دستاوردهای باورنکردنی و هوشمندی شگفت انگیز بود. پیج نوشته است که تمرکز جابز بر ارتقای تجربه کاربری، همیشه الهام بخش او بوده است. او ضمن همدردی با خانواده جابز و اعضای اپل، از مهربانی جابز با او هنگامی که او رئیس گوگل شد، یاد کرده است.
اما پل الن، یکی از ینیان گذران مایکروسافت نوشته است که جابز یکی پیشگامان بی همتای دنیای فناوری بود و شخصی بود که می دانست چگونه محصولات بزرگ بسازد.
مایکل دل، رئیس شرکت دل نوشته است که امروز دنیا یک رهبر رؤیایی دنیای فناوری و یک افسانه نمادین، و خود او یک دوست، را از دست داده است. میراث استیو را نسل های زیادی به یاد خواهند آورد.
مارک زاکربرگ نوشته است که: استیو! از تو به عنوان یک معلم و یک دوست متشکرم. از تو به خاطر نشان دادن شیوه تغییر دنیا به وسیله محصولاتت، سپاسگزارم.
مایکل بلومبرگ، شهردار نیویورک، نوشته است: امشب، دنیا نابغه ای را از دست داده است که از او به مانند ادیسون و اینشیتن یاد خواهد شد. در طی چهار دهه پیش، استیو جابز توانایی دیدن آینده را داشت. او نوشته است که تأثیر جابز ورای گوشی های هوشمند یا آی پد است، او دانش و توانمندی شکل دادن مجدد به چهره تمدن را داشت.
اریک اشمیت، عضو هیئت مدیره گوگل نوشته است که جابز موفق ترین رئیس در آمریکا در طی 25 سال گذشته بوده است. او به صورت بی نظیری، دریافت های یک هنرمند را با بصیرت یک مهندش در هم آمیخت تا یک شرکت استثنایی را بنا کند. او یکی از بزرگ ترین رهبران آمریکا در طول تاریخ بو